Πατέρα τα ‘μάθες τα νέα? Απολύσαν το ένα σου παιδί, και του άλλου του κόψανε το 30% του πενιχρού μισθού του. Ή μήπως όμως έμαθες το άλλο? ότι χθες τα όργανα καταστολής αναίτια έδειραν τα παιδία σου στην πορεία/απεργία (θα στο είπε η μάνα!). Δεν γίνεται σίγουρα θα έμαθες όμως (θα το άκουσες στον Αυτία) ότι θα μας αυξήσουν και άλλο την φορολογία και για άλλη μια φορά θα κληθούμε εμείς να πληρώσουμε το μάρμαρο.
Πατέρα πάρα την ηλικία σου, σίγουρα θα θυμάσαι ότι σου έκοψαν την σύνταξη και δώρα, δούλευες μια ζωή και τώρα σε κατάντησαν ένα βήμα πριν την επαιτεία! Το έριξες τώρα στα γεράματα στην εκκλησία και την προσευχή και προσεύχεσαι να μην αρρωστήσεις, γιατί τα φάρμακα πλέον δεν σου τα καλύπτει το ταμείο και είναι πανάκριβα!
Πατέρα εξήγησε μου λοιπόν, γιατί δεν είσαι και εσύ, μαζί με τους υπολοίπους συνομηλίκους σου, μαζί μας στις πορείες και στους αγώνες? Μήπως νομίζεις ότι δεν έχεις ευθύνες? Ξέχασες ότι τα τελευταία χρόνια από την μεταπολίτευση και μετά ψήφιζες με γηπεδικό πάθος τα ίδια κόμματα! Επί σειρά ετών διέπραττες το ίδιο έγκλημα κατά του εαυτού σου και των παιδιών σου, έτρωγες το ίδιο κουτόχορτο! Τώρα πρέπει να κάνεις το ελάχιστο και την ύστατη προσπάθεια να το διορθώσεις!
Γιατί αποποιήθηκες το παρελθόν σου? Ξέχασες τους δικούς σου αγώνες? Γιατί αποτρέπεις τα παιδία σου σπέρνοντας τον τρόμο να κατέβουν στις πορείες? Ξέχασες που φόραγες την στενή σου την καμπάνα, χτένιζες το μούσι και μαλλί (άλλα Λοϊζός), τραγούδαγες τα επαναστατικά του Μίκη και ξεκίναγες? Ναι, έκανες λάθος επιλογές – η ιστορία μας κρίνει όλους – άλλα τις έκανες. Δεν καθόσουν παθητικά και ήλπιζες για το καλύτερο. Έκανες κάτι.
Σήκω λοιπόν πατέρα από τον καναπέ ή το καφενείο! Κάνε αυτό που επιτάσσει η λογική σου, τίμησε την ιστορία σου και κατέβα και εσύ! Γίνε ξανά ενεργό μέλος της κοινωνίας, ξύπνα από τον λήθαργο που σε έβαλαν ΓΑΠ και ΜΜΕ! Στάματα να είσαι παροπλισμένος. Ακόλουθα τα παιδία σου! Όχι δεν σου ζητάω να είσαι εσύ αυτός που πρώτος θα βρίσει ή θα σηκώσει την «πέτρα» έναντι του οργάνων καταστολής και της κυβέρνησης – αυτόν τον ρόλο άφησε τον σε άλλους, άλλα απαιτώ να είσαι εκεί με την παρουσία σου! Απαιτώ από εσένα και την γενιά σου την συμμετοχή σας, απαιτώ να διορθώσετε τα λάθη που εμείς σήμερα και αύριο θα πληρώνουμε. Ίσως με αυτόν τον τρόπο εξιλεωθείτε.
Πατέρα τα έμαθες!
Υ.Γ. Αφιερωμένο στον Πατέρα μου και στην γενιά του 50’.
Μέγάλες αληθειες Chilly..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο μεγάλα είναι και τα ψέματα που μας χόρτασαν..
Εύκολα αποποιείσαι το παρελθόν. Εύκολα ξεχνας. Εύκολα αποδίδεις ευθύνες. Εύκολα κρίνεις.
Πόσο δύσκολο όμως είναι να χτισεις το αύριο των παιδιών σου; Ποσο δύσκολο είναι να διεκδικίσεις τα δικαιώματα σου; Πόσο δύσκολο είναι να αλλάξεις τροπο σκέψης; Πόσο δύσκολο είναι να αντιταχθείς και να παλέψεις ενάντια σε ένα σύστημα που τόσα χρόνια σε βόλευε;
Η γενιά των πατεράδων μας, τόσα χρόνια, ασχολήθηκε με το να βολέψει τον εαυτό της και αδιαφόρησε για το μέλλον των παιδιών της. Ό,τι φαμε, ό,τι πιουμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας. Ξέχασαν όμως τον "κωλο" των παιδιών τους.
ΑΝΝΑ συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο σου. Η γενιά του 50 μας καταδίκασε και μας άφησε χρεωμένους και έκθετους σε ένα απολυταρχικό καθεστώς στο οποίο εμείς καλούμαστε να «επιβιώσουμε»… Στις επόμενες εκλογές πρέπει να βρούμε τρόπο να μην ψηφίσει αυτή η γενιά γιατί πάλι τους ίδιους θα ψηφίσουν! Πάλι θα πειστούν από τους ίδιους ότι θα τους «βολέψουν»
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα διαφωνίσω με το τελευταίο σου σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌΛΟΙ έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να ψηφίσουν. Πρέπει όμως να το κάνουν συνειδητα. Εξάλλου, το μέλλον ανήκει σε μας, ας είμαστε εμείς που θα το διαμορφώσουμε, και ας αφήσουμε τον οποιοδήποτε "βολεμένο" στη θεσούλα του
Αυτό που συνέβη με τη γενιά των γονιών μας, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ότι κοίταζαν μόνο τον "κώλο" τους. Πιστεύω, αντίθετα, ότι έκαναν πολλά (σύμφωνα με τη δική τους κρίση) για να βολέψουν και τους ίδιους, αλλά και τα παιδιά τους... Το θέμα είναι ότι μέχρι εκεί έφτανε το μάτι τους... μέχρι τα παιδιά τους και τα στενά όρια του σπιτιού τους. “Χάρηκαν” ότι έκαναν τον αγώνα τους με το Πολυτεχνείο -μάλιστα χάρηκαν και όσοι απείχαν- και πίστεψαν ότι εξετέλεσαν ηρωικά το καθήκον τους προς την Πατρίδα, τη Δημοκρατία, τα Τέκνα τους, ότι, ρε παιδί μου, ξεμπέρδεψαν αυτοί ... Μετά, ήρθε η ανάγκη για αναγνώριση, για αναπλήρωση του “χαμένου” χρόνου, για οικονομική και κοινωνική ανέλιξη... πάντα με το άλλοθι ότι “εγώ έχω προσφέρει σε αυτή τη χώρα!”. Για να επιστρέψω, όμως, στο κατά πόσο σκέφτηκαν τον εαυτό τους και τα παιδιά τους, το κακό είναι ότι απέκτησαν με ένα θεόσταλτο τρόπο το αλάθητο και αποφάσιζαν οι ίδιοι τι ήταν καλό και τι όχι για τα παιδιά τους, τι έπρεπε να σπουδάσουν, ποιο αυτοκίνητο έπρεπε να οδηγήσουν, ποιο κόμμα έπρεπε να υποστηρίξουν.. Η γενιά στην οποία αναφερόμαστε, και η οποία, εν πολλοίς, μας δημιούργησε, έγινε υπόδουλη των πολιτικών στελεχών και έχτισε λιθαράκι - λιθαράκι το πολιτικό σύστημα, όπως το καμαρώνουμε σήμερα -ελπίζω όχι για πολύ!- μέσω του ακατάσχετου ρουσφετιού και των πελατειακών σχέσεων. Στο ρουσφέτι, όμως, και τις πελατειακές σχέσεις φτάσαμε, ακριβώς επειδή ο καθένας ενδιαφερόταν να “βολέψει” το παιδί του και κατά συνέπεια βολευόταν και ο ίδιος... το “βόλεμα” για τη γενιά τους ήταν το βόλεμα του παιδιού τους, κι όταν τελικά αυτό θα επιτυγχάνονταν, θα είχαν ικανοποιήσει, πια και το δικό τους εγωισμό και τη δική τους ματαιοδοξία .. Τα “παιδιά” βέβαια, δεν πολυρωτήθηκαν και ποτέ για το τι θεωρούσαν τα ίδια “μια καλή ζωή”, αλλά δεν βαριέσαι, φτάνει ότι το γνώριζαν οι πεφωτισμένοι! Μάλλον ένας φαύλος κύκλος υπήρξαν οι κινήσεις τους, ξέχασαν τις αξίες που αποτέλεσαν κάποτε την κινητήριο δύναμη της ζωής τους, ενδιαφέρθηκαν εντελώς κοντόφθαλμα μόνο για την κούφια εικόνα τους και δεν υπολόγισαν ότι στερούσαν το μέλλον από τα παιδιά τους, αφού έχτιζαν μέρα με τη μέρα ένα νοσηρό κοινωνικό περιβάλλον γι' αυτά, για μας..
ΑπάντησηΔιαγραφή