Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Που είναι η μπάλα??

Εδώ και καιρό έχουμε χάσει την μπάλα.  Όχι δεν αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο στο «νέο ποδοσφαιρικό σκάνδαλο» ούτως ή άλλως όποιος ασχολούταν έστω και περιστασιακά με τον αθλητισμό σίγουρα δεν εκπλήσσεται. Αναφέρομαι στο γεγονός ότι ως λαός έχουμε χάσει την μπάλα ή στην καλύτερη των περιπτώσεων μας έχουν κάνει να χάσουμε την μπάλα (ευχαριστούμε κυβέρνηση, ΜΜΕ και λοιπούς συγγενείς).
Πόλυ ωραίος ο αντιπερισπασμός που εφεύρε για άλλη μια φορά ο ΓΑΠ και το τρελοπαρεάκι του. Στο πάρα πέντε της ψήφισης των πιο αυστηρών και επώδυνων οικονομικών μέτρων, μας αποδεικνύουν πόσο αδιάφθοροι είναι και μας αποπροσανατολίζουν.  
Ξεκίνησε λοιπόν η κάθαρση από τον χώρο του ποδοσφαίρου…  Πολλές φόρες κατά το παρελθόν το ποδόσφαιρο (ως το πιο λαοφιλές άθλημα) έχει χρησιμοποιηθεί για να χειραγωγήσει τα πλήθη. Σαν τον βοσκό που μαζεύει τα πρόβατα στην στάνη μόνο που εδώ η στάνη είναι το γήπεδο και πρόβατα όλοι εμείς που έχουμε πάει έστω και μια φορά γήπεδο!
Πρέπει εδώ να παραθέσω μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή της κάθαρσης στον χώρο του ποδοσφαίρου. Ακούμε όλοι καθημερινά μεγαλοπαράγοντες να εμπλέκονται στο σκάνδαλο, και σίγουρα κάποιοι θα έχουν κυρώσεις ίσως και κάποιοι να πάνε φυλακή (για λίγο μην φανταστείτε τίποτα δραματικό)! Ακούσαμε όλοι και το όνομα του προέδρου του Ολυμπιακού να εμπλέκεται – δεν θα κρίνουμε εδώ την ενοχή του ή όχι. Σίγουρα ο κ. Πρόεδρος του Ολυμπιακού θα θέλει να μείνει καθαρός και σίγουρα δεν θα έχει καμία περιέργεια για την εσωτερική διακόσμηση του Κορυδαλλού! Όποτε εάν του τεθεί το δίλλημα για ανοιχτή υποστήριξη ΓΑΠ και της (α-) κυβέρνησης του στις επερχόμενες εκλογές ή να ντυθεί με εμφάνιση παρόμοια με αυτή του ΠΑΟΚ (άσπρη μπλούζα με μαύρες ρίγες – για τους μη γνωρίζοντες), τι λέτε να επιλέξει?
Να τονίσουμε, ότι ο Ολυμπιακός υπολογίζεται ότι έχει περίπου 1,000,000 φίλους. Δηλαδή πολλές ψήφους για το ΠΑΣΟΚ!!
Όλα μέλι γάλα δηλαδή για τον ΓΑΠ, θα βγαίνει μπροστά στις κάμερες και θα λέει «εξυγιάναμε τον χώρο του ποδοσφαίρου», και παράλληλα θα έχει εξασφαλίσει την οικονομική υποστήριξη και υποστήριξη σε ψήφους από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού και τον πρόεδρο τους!
Αυτή την φορά όμως πρέπει όλοι να «επιλέξουμε» να μην είμαστε πρόβατα! Δεν μας ενδιαφέρει κύριοι η κάθαρση του ποδοσφαίρου μας νοιάζει όμως η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου που θα μας τελειώσει! Εάν δεν μας αφήσετε έστω και μερικά ευρώ πως θα πάμε γήπεδο? Δεν θα μας μείνουν ούτε ψιλά για πασατέμπο στο γήπεδο!!
Δεν τρώμε το παραμύθι ότι τώρα ξεκίνησε η κάθαρση στο ποδόσφαιρο και – εντελώς τυχαία -  συμπίπτει με την ψήφιση των νέων μέτρων του Βενιζέλου!
Κύριοι έχουμε χάσει την μπάλα! Άλλα σύντομα το παιχνίδι θα ξανά ξεκινήσει και σίγουρα όχι με τους ίδιους «κανόνες»!

3 σχόλια:

  1. Αυτή την φορά όμως πρέπει όλοι να «επιλέξουμε» να μην είμαστε πρόβατα! Δεν μας ενδιαφέρει κύριοι η κάθαρση του ποδοσφαίρου μας νοιάζει όμως η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου που θα μας τελειώσει....

    ενδιαφέρον κείμενο, όμως κρατώ μόνο το παραπάνω...
    Δεν νομίζω ότι επηρρεάζει την καθημερινότητα ΚΑΝΕΝΟΣ αν υπήρχαν στημένα παιχνίδια, παίκτες, παράγοντες και διαιτητές που τα έπαιρναν.
    Τόσα χρόνια μας "επαιζαν" όπως ήθελαν και μας παρουσίαζαν ό,τι τους βόλευε. Πιστεύω ότι αποκτήσαμε πλέον την ωριμότητα και την οξυδέρκεια (τουλάχιστον οι περισσότεροι) να αξιολογούμε και να αναζητούμε την αλήθεια που υπάρχει πίσω απο την "πραγματικότητα" που μας σερβίρουν.
    Και στην τελική, αφού ξεκίνησε η εξυγίανση απο τον χώρο του αθλητισμού, ας συνεχιστεί και στον χώρο της πολιτικής μήπως ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ δούμε και τους αντίστοιχους κλέφτες της Βουλής με χειροπέδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ Chilly με την άποψη σου.Παρόλαυτα ας πάρουμε ως κριτήριο την προσωπική μου εμπειρία.Πολλά χρόνια φίλαθλος,ενίοτε οπαδός.Πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο στο χώρο του ποδοσφαίρου καθημερινά ενημερωνόμουν για τα πολιτικά δρώμενα.Διάβαζα απόψεις,άρθρα και γενικά προσπαθούσα να αφουγκραστώ την πολιτική κατάσταση όσο μπορούσα καλύτερα.Με το που "τυχαία" έσκασε η βόμβα στο ποδόσφαιρο έπιασα τον ευατό μου να διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον τα δρώμενα και να αφήνω κατα μέρος στην άκρη την πολιτική μου ενημέρωση.Σαν να ενεργοποίησαν αντανακλαστικά την ψυχολογία της μάζας που καθένας φέρει μέσα του.Στοχευμένος αποπροσανατολισμός.Και φυσικά Άννα το ποδόσφαιρο έχει να κάνει και με ψυχολογικά χαρακτηριστικά.Ασχολούμαι άλλοτε ενεργά και άλλοτε απο απόσταση με την πολιτική απο τα φοιτητικά μου χρόνια.Παρόλαυτα για λίγο αποπροσανατολίστηκα.Το ποδόσφαιρο έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης απο την ψυχολογία.Φαντάζομαι οτι την αντίδραση μου την γνωρίζουν καλύτερα οι αρχιτέκτονες της οικονομικής αφαίμαξης των λαών.Δεν πρόκειται να μπώ σε διαδικασία θεωριών συνωμοσίας.Απλα τα γεγονότα και οι συμπτώσεις παραείναι απροκάλυπτες.Η ψυχολογία των μαζών ζει και βασιλεύει.Ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού μετά την έλευση του ΔΝΤ στράφηκε στην πολιτική και μάλιστα ενεργά.Αυτό αποτυπώθηκε πρακτικά στο Σύνταγμα και θεωρητικά στις δημοσκοήσεις.Όταν ενεργοποιείται η πολιτική συνείδηση των λαών δεν είναι καλό.Μπορεί να οδηγήσει σε "επικίνδυνες" καταστάσεις για εκείνους.Εύχομαι Άννα να ισχύει η κατάσταση όπως την περιγράφεις σχετικά με την ΕΠΙΛΟΓΗ την οποία ακόμα δεν έχουν καταφέρει να μας την χειραγωγήσουν.Δηλαδή να είναι ικανός ο πολίτης να ξεκαθαρίσει οτι μαι κοινωνία είναι συνολικά διεφθαρμένη και όχι τμηματικά.Και μπορούν να το κάνουν σκεπτόμενοι απλά οτι το ποδόσφαιρο είναι κομμάτι της κοινωνίας και όχι κάτι αυθαίρετο ενώ ενίοτε αποτυπώνει την εικόνα της κοινωνίας(ο χουλιγκανισμός είχε κοινωνικά χαρακτηριστικά).Αν με κάποιο τρόπο καταφέρουμε να αρπάξουμε το τυράκι που μας πέταξαν χωρίς να πιαστούμε στην φάκα θα είναι ότι χειρότερο για εκείνους.Την αδυναμία στην οποία στοχευούν για την χειραγώγηση να την κάνουμε ορμητήριο σκέψεων και πολιτικής στάσης.Δεν ξέρω αν αποτελεί ουτοπική σκέψη.Θα ήθελα ο απλός πολίτης να με εκπλήξει ευχάριστα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το μόνο σίγουρο, παιδιά, (ανεξαρτήτως ηλικίας κι επιτρέψτε μου το χαρακτηρισμό) είναι ότι η “μπάλα” που, πολύ επιτυχημένα (συνειρμικά και συμβολικά) χρησιμοποίησες Chilly, δεν βρίσκεται πια ούτε καν εντός ελληνικής επικράτειας! Η μπάλα παίζεται σε διεθνή γήπεδα και το “πρωτάθλημα” της Ελλάδας φαντάζει, μάλλον, σαν μια παρτίδα τάβλι μ' ένα φραπέ στο πλάι -μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι το τάβλι αποτελεί επίσης, εθνικό σπορ του Έλληνα!-. Ταβλάκι παίζαμε τόσα χρόνια, με το καλαμάκι του καφέ στο στόμα, άντε και καμιά μπαλίτσα, ως επί το πλείστον από τον καναπέ, με τη μορφή δηλαδή στοιχήματος και τζόγου γενικότερα.. Κι όλα αυτά όταν οι διεθνείς “συμπαίχτες” μας μάς καθησύχαζαν ότι θα κέρδιζαν αυτοί το παιχνίδι για εμάς και πως εμείς μπορούσαμε να κάτσουμε στον πάγκο συνεχίζοντας τον καφέ μας ανενόχλητοι και αμέριμνοι! (λέτε γι' αυτό στις τελευταίες μεταγραφές -ουπς, συγγνώμη, εκλογές ήθελα να πω- πήραμε κι εμείς έναν “διεθνή παίχτη”? Για τον Πρωθυπουργό μας μιλάω, φυσικά..). Ας μην παραβλέψουμε, όμως, ότι όταν κάποτε ξετυλίξαμε κι εμείς το ταλέντο μας, έσπευσαν να μας δοξάσουν οι συμπαίχτες μας, γίναμε και πάλι για λίγο “Οι Έλληνες θεοί..!” (βλ. Euro 2004).
    Εν ολίγοις, εάν και μάλλον δεν σκαμπάζω και πολλά από διεθνείς συνωμοσίες και καλά οργανωμένες σκευωρίες, νομίζω ότι πια το έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει, ακόμη και οι πιο “απονήρευτοι” και “αθώοι” από εμάς, ότι η μπάλα ανέκαθεν παιζόταν εις βάρος μας, υπό την έννοια ότι εμείς οι ίδιοι είχαμε επιλέξει να τους τη δώσουμε, να παίζουν για εμάς και να μας ενημερώνουν για το αποτέλεσμα..
    Θέλω να πιστέψω ότι αυτοί οι καιροί της απάθειας και της ευθυνοφοβίας περνάνε ανεπιστρεπτί για τον Έλληνα πολίτη. Αν νομίζουν ότι θα συνεχίσουμε να παίζουμε “πόρτες” και “πλακωτό” θα τολμήσω να πω (ελπίζω εκ μέρους πολλών από εμάς) ότι κάνουν λάθος. Κάθε μέρα που διανύουμε ένας ακόμη Έλληνας ξυπνά, ένας ακόμη συνειδητοποιεί ότι δεν έχει πια τίποτα άλλο να χάσει, ότι -είτε έφταιξε είτε όχι- τώρα πρέπει να βγει στην επίθεση. Στην άμυνα δεν παίξαμε καλά. Όταν και το β' ημίχρονο τελειώνει δεν έχεις πια τίποτα να χάσεις και βγαίνεις με θράσσος στην επίθεση.. Πιθανότατα ο διαιτητής να σφυρίξει τη λήξη (πουλημένος ή όχι) κι εσύ να έχεις χάσει, όμως τουλάχιστον θα έχεις κάνει κάτι, θα έχεις προσπαθήσει, θα έχεις “πιάσει κι εσύ μπάλα στα πόδια σου”!
    Σε αυτό το σημείο αγανάκτησης έπρεπε να φτάσουμε για να διαμαρτυρηθούμε για τα (πρώην) δεδομένα και κεκτημένα, αλλά δεν πειράζει, ας βρούμε τη μπάλα και ας παίξουμε για λίγο, όπως θέλουμε κι εμείς, επιτέλους! Δεν ξέρω αν η λύση της άμεσης δημοκρατίας είναι η ιδανική, αλλά, τουλάχιστον, είναι απόδειξη ότι ζητάμε τη μπάλα, ζητάμε να παίξουμε επιτέλους οι ίδιοι, να παρακάμψουμε τους διεθνείς συμπαίχτες μας, τους κακούς “προπονητές” μας και να σηκωθούμε από τον πάγκο, εφαρμόζοντας το δικό μας “σύστημα”.
    ... Συγγνώμη για την πολυλογία μου και παρεμπιπτόντως, ο/η Ανώνυμος που έκανε το σχόλιο στις 22/6 και ώρα 6.37 μ.μ. είμαι εγώ. Απλώς για να διατηρούμε έστω και στο διαδίκτυο μια ταυτότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή